Będzie rondo imienia Jana Dębskiego

W marcu do Urzędu Miasta w Łukowie wpłynął wniosek o nadanie rondu u zbiegu ulic Wojska Polskiego i Parkowej imienia Jana Dębskiego. Na najbliższej sesji radni będą głosowali nad stosowną uchwałą. Z wnioskiem o nadanie rondu imienia Jana Dębskiego wystąpili: Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej koło Łuków, Związek Harcerstwa Polskiego Hufiec Łuków, Towarzystwo Przyrodniczo-Historyczne „Orlik” w Łukowie, ŚZŻAK Środowiska Żołnierzy 9. Podlaskiej Dywizji AK w Warszawie. 

Podczas sesji Rady Miasta, która odbędzie się 16 czerwca radni zdecydują czy wskazane rondo będzie nosiło imię ś.p. Jana Dębskiego.

Jan Dębski od najmłodszych lat związany był ze Związkiem Harcerstwa Polskiego. W 1938 roku był w zastępie starszych chłopców „Pajęczarzy”, specjalizujących się w łączności. Gdy wybuchła II wojna światowa w zastępie tym pełnił służbę, by w październiku przejść do Szarych Szeregów. Działał w grupie sabotażowo-dywersyjnej na węźle kolejowym w Łukowie. Będąc pracownikiem Parowozowni wykonywał także polecenia przełożonych konspiracyjnych (gromadził broń, rozprowadzał prasę, brał udział w różnego rodzaju akcjach).

Od 1942 roku zajmował się legalizacją dokumentów, wykonując „lewe” pieczątki. Ponadto uczestniczył w wielu akcjach, m.in. w pozyskaniu 18 skrzyń z amunicją z uszkodzonego wagonu. Brał także udział w Powstaniu Warszawskim. Wzięty do niewoli 28 sierpnia 1944 roku, więziony w Mauthausen-Gusen, potem w Linzu w Austrii. Po wyzwoleniu przez Amerykanów 3 maja 1945 roku, wrócił do Polski.

Po powrocie do naszego miasta pełnił m.in. funkcję Komendanta Hufca ZHP, za co wielokrotnie był represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Obawiając się aresztowania, wyjechał. Powrócił po roku. Ożenił się, podjął pracę. Zaangażowany w pracę Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Od 1989 roku należał do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koło Łuków, gdzie do końca życia pełnił funkcję skarbnika.

Był inicjatorem licznych przedsięwzięć, wśród których znalazły się: budowa Grobu Powstańców 1863 roku w Łukowie, wmurowanie tablicy poległych pod Gręzówką w lipcu 1944 roku w kościele Św. Brata Alberta w Łukowie.

Za swoją działalność społeczną, kombatancką i pracę zawodową otrzymał liczne odznaczenia: Krzyż Oświęcimski, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Krzyż Więźnia Politycznego, Krzyż Niezłomnych, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi dla ZHP, Medal „Pro Patria”. Za działalność kombatancką awansowany był do stopnia kapitana.

Zmarł 3 czerwca 2015 roku w wieku 94 lat.