Jak obliczyć emeryturę rolniczą z KRUS?

Emerytura rolnicza z KRUS

Aby ubiegać się o emeryturę rolniczą z KRUS, należy spełnić określone kryteria - osiągnąć wiek emerytalny – 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn – oraz udowodnić co najmniej 25 lat składkowych. Emerytura rolnicza z KRUS brutto składa się z dwóch głównych elementów: części składkowej i części uzupełniającej. Do obliczenia tej kwoty niezbędne jest uwzględnienie także składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz potrąceń podatku dochodowego dla emerytur przekraczających 2500 zł brutto.

Obliczanie emerytury rolniczej

Wyznaczenie wysokości emerytury rolniczej rozpoczyna się od określenia części składkowej, która zależy od liczby lat składkowych. Każdy rok pracy na roli zwiększa tę część emerytury o 1% od podstawy, która jest corocznie aktualizowana. Część uzupełniająca jest dostosowana do całkowitej liczby lat składkowych - dla osób z ponad 20-letnim stażem każdy dodatkowy rok obniża jej wartość o 0,5%. Ważne jest, by suma obu tych części nie była niższa niż minimalna gwarantowana kwota emerytury ustalona przez KRUS.

Przyszli emeryci powinni wiedzieć, jak z obliczonej kwoty brutto wyznaczyć kwotę netto – tę, którą ostatecznie otrzymają na swoje konta. Należy od brutto odliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne (9% od emerytury brutto) oraz podatek dochodowy w przypadku przekroczenia pewnego progu dochodowego. Wartość netto to kwota faktycznie otrzymywana przez emeryta i powinna być głównym punktem zainteresowania przy planowaniu przyszłości finansowej.

Jak obliczyć wysokość emerytury rolniczej?

Proces obliczania wymaga znajomości dwóch głównych składników: części składkowej i uzupełniającej. Część składkowa opiera się na prostej zasadzie – za każdy rok pracy w rolnictwie dodaje się 1% od ustalonej podstawy, która na dzień 1 marca 2024 roku wynosiła 1780,96 zł. Oznacza to, że osoba pracująca przez 30 lat otrzyma jako część składkową swojej emerytury około 534,28 zł.

Część uzupełniająca została zaprojektowana tak, aby zrównoważyć świadczenia między osobami z krótszym i dłuższym stażem składkowym. Dla osób ze mniejszym niż 20 latami składkowymi część ta wynosi 95% podstawowej emerytury. Natomiast przy stażu powyżej 20 lat za każdy dodatkowy rok pracy część uzupełniająca jest pomniejszana o 0,5%, co ma dopasować świadczenie do indywidualnego profilu ubezpieczonego. Jednak wartość brutto to dopiero początek. Należy pamiętać o odliczeniach wpływających na kwotę otrzymywaną „na rękę”. Składka na ubezpieczenie zdrowotne to 9% kwoty brutto. W przypadku przekroczenia progu 2500 zł brutto potrącany jest także podatek dochodowy.

Przykład

Rolnik ma za sobą trzy dekady pracy i jego podstawowa kwota wynosi obecnie około 1429 zł miesięcznie. W takim przypadku część składkowa wyniesie więc około jednej trzeciej tej sumy – czyli blisko pół tysiąca złotych. Jeśli staż przekracza dwadzieścia lat, należy uwzględnić odpowiednie redukcje przy obliczeniu części uzupełniającej – ostatecznie może ona wynieść około czterech piątych podstawowej sumy minus redukcje za dodatkowe lata pracy ponad wymagane minimum. Odejmując od tej kwoty obowiązkowe potrącenia, uzyskamy netto około 1,5 tysiąca wypłaty „na rękę”.