Na budynku szkoły w Woli Gułowskiej powstał mural upamiętniający generała Franciszka Kleeberga (zdjęcia)

      Mural powstał na Szlaku Ziemi Łukowskiej  w ramach projektu „Promocja Turystyki tudzież Kultury” PTtK LGD RAZEM. Jest  sfinansowany w 100 % ze środków unijnych Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.    Sylwia Romańska Węzik, prezes LGD Razem podziękowała za współpracę przy powstaniu dzieła jego autorowi i wykonawcy Adamowi Kopciowi, wójtowi gminy Adamów Karolowi Ponikowskiemu, Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej na czele z dyrektor Iwoną Adamską  oraz Przemysławowi Sala, dyrektorowi Zespołu Szkół im. Gen. F. Kleeberga w Woli Gułowskiej.

     Wykonawca  monumentalnego dzieła  artysta plastyk Adam Kopeć tak napisał o pracy nad muralem:  

 - Przed Wami efekt końcowy mojej współpracy z Sylwia Romańska-Węzik w Zespole Szkół w Woli Gułowskiej. To drugi mural stworzony na szlaku Ziemi Łukowskiej nawiązujący do ciekawostek naszego regionu. Dla ciekawskich odbiorców dodam, iż na muralu umieściłem elementy zaprojektowane z oryginalnych materiałów pochodzących z Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej: treść obwieszczenia z 1939r., bramę cmentarza gdzie toczyły się walki z niemieckim okupantem, kawalerię SGO Polesie, Gen. Kleeberga oraz fragmenty jego ostatniego rozkazu – informuje Kopeć.

     Uroczyste odsłona muralu miała miejsce 10 kwietnia. W wydarzeniu wzięli udział zaproszeni goście oraz społeczność Zespołu Szkół im. Gen. F. Kleeberga w Woli Gułowskiej .    

    Gen. Franciszek Kleeberg (ur. 1 lutego 1888 w Tarnopolu, zm. 5 kwietnia 1941 w Weisser Hirsch w Dreźnie) w dniu 5 października 1939 r., po pięciodniowych walkach z Wehrmachtem pod Kockiem,   podjął decyzję o kapitulacji. W pożegnalnym rozkazie do swoich żołnierzy pisał: „(…) Wykazaliście hart i odwagę w czasie zwątpień i dochowaliście wierności Ojczyźnie do końca. Dziś jesteśmy otoczeni, a amunicja i żywność na wyczerpaniu. Dalsza walka nie rokuje nadziei, a tylko rozleje krew żołnierską, która jeszcze przydać się może. Przywilejem dowódcy jest brać odpowiedzialność za siebie. Dziś biorę ją w tej najcięższej chwili – każąc zaprzestać dalszej bezcelowej walki, by nie przelewać krwi żołnierskiej nadaremnie. Dziękuję Wam za Wasze męstwo i Waszą karność, wiem, że staniecie, gdy będziecie potrzebni. Jeszcze Polska nie zginęła”. Po zakończonej bitwie gen. Kleeberg dostał się do niewoli niemieckiej. Przetrzymywany był w Oflagu IVB w twierdzy Koenigstein koło Drezna. Ciężko chorował na serce. Zmarł 5 kwietnia 1941 r. w szpitalu wojskowym w Weisser Hirsch. Pochowany został na cmentarzu w Neustadt w Dreźnie. W trzydziestą rocznicę bitwy pod Kockiem szczątki gen. Kleeberga przewiezione zostały do Polski i złożone na cmentarzu wojennym w Kocku.