Radość i szczęście oczami siedleckich nastolatków

Tematem spotkania była refleksja, co sprawia radość i daje szczęście nastolatkom we współczesnym świecie. Debata to część kampanii „Widzę - rozmawiam - reaguję. O zagrożeniach czyhających na współczesną młodzież” realizowanej pod patronatem Prezydenta Miasta Siedlce Tomasza Hapunowicza przez Centrum Kształcenia Ustawicznego w Siedlcach, Komendę Miejska Policji w Siedlcach, IPA Region Siedlce oraz Szkołę Podstawową nr 7 im. Czesława Kamińskiego w Siedlcach.

W debacie szkół ponadpodstawowych wzięło udział 7 reprezentacji. Młodzież siedleckiej Budowlanki (Mikołaj Jerzykowski, Oliwier Wujek, Wiktor Stańczuk pod opieką Justyny Kozak-Swat), Elektryka (Iga Mućko, Paweł Osik, Dominika Strzalińska pod opieką Elżbiety Starostki), Ekonomika (Julia Jędrzejewicz, Zuzanna Krawczyk, Antonina Jankowska pod opieką Hanny Długołęckiej), Kolejówki (Aleksandra Wiśniewska, Gabriel Gozdecki, Piotr Kuźma pod opieką Moniki Łopuskiej), Rolnika (Julia Nowacka, Natalia Filipowicz, Patrycja Wysocka, Julia Radziejewska, Kornelia Biarda pod opieką Jolanty Lorentowicz), Prusa (Izabela Tokarewicz, Krzysztof Mąsior pod opieką Iwony Niedziółki) i CKU (Katarzyna Modzelewska, Natalia Pasek, Hubert Pieczara pod opieką Stanisława Waberskiego) przedstawiła swój punkt widzenia, który na dorosłych przysłuchujących się wystąpieniom zrobił wrażenie.

Przysłuchujący się debacie młodzieży dorośli byli pod olbrzymim wrażeniem ich sposobu patrzenia na świat. 

- 11 marca młodzież siedleckich szkół ponadpodstawowych debatowała na temat szczęścia. Ten wdzięczny temat spotkał się z ciekawym odbiorem, a dla nas dorosłych kolejny raz stał się doskonałą lekcją wychowawczą zrealizowaną przez młodzież. Z wielu zdań i ciekawych poglądów wypowiadanych w tym dniu utkwiło mi kilka myśli, pokazujących tak naprawdę, jak fantastyczni są nasi młodzi już niemal dorośli. „Nie chodzi o to, żeby być najlepszym, ale żeby być lepszym niż wczoraj” – to zdanie pokazuje, że w opinii młodzieży warto codziennie starać się i rozwijać, ale nie kosztem swoim. Wielu przedstawicieli poruszyło kwestię istotności więzi rodzinnych i bezpiecznego środowiska domowego, które są dla nich podstawą do poczucia bezpieczeństwa i sięgania po więcej. Bierzmy więc naukę od naszej młodzieży, bądźmy jej ciekawi bo to naprawdę interesujący i mający wiele do powiedzenia fantastyczni młodzi ludzie - mówiła Katarzyna Dobijańska, Pełnomocnik Prezydenta ds. Rozwiązywania Problemów Uzależnień.

- Uderzyło mnie, że młodzi poszukują w sobie harmonii. Myślenie, mówienie, aktywności- to elementy, które według nich powinny być spójne. I młodzież ma świadomość tego, stara się wcielać w życie. Młodzi ludzie często podkreślali, że do szczęścia nie trzeba zbyt wiele. Droga do niego jest dość prosta- bo szczęście to mogą być zwykłe czynności. Byłam pod wrażeniem podejścia do debaty, pracy, którą wykonali, ciekawych pomysłów na prezentowanie swojego punktu widzenia, gotowości do sprawdzania, jak ten sam temat rozumieją ich koledzy i koleżanki, zaangażowania - stwierdziła Hanna Mikołajczyk, CKU Siedlce.

Pojawiały się różne uczniowskie definicje szczęścia:

„Najważniejszym czynnikiem wpływającym na moje poczucie szczęścia jest czas spędzany z przyjaciółmi, na drugim miejscu jest bycie kochanym przez rodzinę, potem możliwość realizowania zainteresowań i czas wolny/ odpoczynek. Ludzie naprawdę szczęśliwi odznaczają się siłą charakteru, asertywnością i stabilnym poczuciem własnej wartości. Ja wiem, że to co jest dobre dla innych, nie musi być odpowiednie dla mnie. Staram się nie robić niczego, co kłóciłoby się z moim światopoglądem, potrzebami i pragnieniami. Na odczucie mojego szczęścia zasadniczy wpływ mają pozytywne relacje z innymi, które dają wsparcie w trudnych chwilach, zapewniają poczucie bezpieczeństwa (…)” - tak szczęście definiowała Julia w ankiecie przeprowadzonej wśród uczniów ZSP nr 1.

W podobnym tonie wypowiadała się jej koleżanka Maja: „Dla mnie poczucie szczęścia wynika z bliskich relacji, czuję się szczęśliwa, gdy mam wokół siebie osoby, które mnie wspierają i którym mogę zaufać. Moja rodzina, chłopak i przyjaciele to fundament mojego poczucia bezpieczeństwa i wsparcia. (…) Dbanie o siebie jest dla mnie kluczowe. (…) Poczucie, że realizuję swoje cele i rozwijam się (…).Ważne jest dla mnie znalezienie czasu na pracę, ale też na odpoczynek, na bycie z bliskimi. Gdy uda mi się to wszystko zrównoważyć, czuję, że moje życie jest pełniejsze i bardziej spełnione. A najważniejsze chyba jest to, by być w zgodzie z sobą. Kiedy akceptuję siebie, z moimi wadami i zaletami, czuję się bardziej pewna siebie i szczęśliwa.”

Co młodym ludziom daje szczęście? Według reprezentacji CKU, która zapytała o to blisko 100 osób są to w kolejności wskazań: dobre relacje z przyjaciółmi i spędzanie z nimi wolnego czasu (75%), pasje i hobby (38%), rodzina (35%), pieniądze (34%), podróże i zwiedzanie świata (19%), czas wolny (16%), sukcesy (15%), rzeczy materialne (14%), gry komputerowe (14%), zdrowie (14%), zwierzęta domowe (11%), a także m.in.: słuchanie muzyki, nowy sprzęt elektroniczny, dobre jedzenie, spełnianie marzeń, poczucie akceptacji i zrozumienia, spokój w szkole i w domu, dni wolne od szkoły, miłość, czytanie książek, zakupy, oglądanie filmów, media społecznościowe i internet, spacery, telefon, spanie, szczęście drugiej osoby, warunki mieszkalne i finansowe, imprezy, praca, rozwój osobisty, nowe doświadczenia, zachód słońca, ładna pogoda. Młodzi ludzie pokazywali też, co daje im szczęście, prezentując swoje hobby.

Reprezentanci Prusa, odwołując się do najnowszych badań przeprowadzonych wśród młodzieży (osoby między 12. a 17. rokiem życia) i dorosłych (nauczycieli oraz rodziców), wypunktowali rozbieżności w postrzeganiu szczęścia. 85% dorosłych uważa, że nastolatki są szczęśliwe, podobnie sądzi tylko 59% młodych ludzi. Pytali więc- skąd ta rozbieżność? Czy dorośli dobrze znają młodych? Czy szkoła może dać radość? Czy rodzina może być źródłem szczęścia?

Młodzież z ZSP nr 5 zwracała uwagę, że ważne jest, by nie ścigać się ze światem, wystarczy być lepszym niż wczoraj. Zachęcali, by nie odkładać życia na później, nie czekać, że szczęście pojawi się w przyszłości, ale cieszyć drobnymi rzeczami - rozmową, ciepłą herbatą w chłodny dzień, ulubioną piosenką w słuchawkach, dobrą oceną, pokonaniem trudności, chwilą oddechu. Wtórowały im reprezentacje ZSP nr 1 (potrzeba uważności, autentyczności, szczerości), ZSP nr 2 (więzi z innymi, pasje, pokonywanie trudności, rozpoczęcie dnia drobną przyjemnością, programowanie, gotowanie, kolekcjonowanie), ZSP nr 6 (rozmowa ze sobą, wyłączenie telefonu, szycie, czytanie, uczestniczenie w debacie).

Młodzież zwracała również uwagę, co im utrudnia bycie szczęśliwymi- „rządzenie” przez starsze pokolenie, zachowania (dłoń zaciśnięta w pięść, krzyk, to, co dzieje się w przestrzeni publicznej), planowanie zamiast marzeń, brak zrozumienia.

Uczniowie ZSP nr 4 zwrócili uwagę na zmienioną rzeczywistość po pandemii i inne rzeczy, które były substytutem rzeczywistego świata- smartfon, telefon, media zastąpiły podwórko, kawiarnię, miejsca spotkań, dawały namiastkę bliskości, dawały szansę na rozmowę i bycie szczęśliwym. 

- Każda z zaprezentowanych wypowiedzi była bardzo interesująca i dająca do myślenia. Jak się okazuje jest bardzo wiele czynników składających się na szczęście i każdy sam musi odnaleźć je w sobie. W jednej z wypowiedzi padło bliskie mi stwierdzenie, że szczęście jest bliżej niż myślimy. Rzeczywiście, każdy z nas może cieszyć się z innych rzeczy, ważne by umiał dostrzec, co sprawia radość i docenić. Każdy z zespołów podkreślał wagę relacji międzyludzkich w drodze do szczęścia. Zwracano uwagę, że istotne jest pozytywne nastawienie do życia, umiejętność dostrzegania dobrych rzeczy i cieszenia się z nich - przyznała Ewelina Radomyska z KMP Siedlce.

W debacie padło też pytanie: Czy nosisz w sobie szczęście? Na nie każdy musi odpowiedzieć sobie sam.

Edyta Biarda, przedstawicielka organizatorów z CKU w Siedlcach odpowiedziała: - Z poglądami młodzieży można będzie zapoznać się już niedługo. Wkrótce pojawią się w przestrzeni publicznej listy do dorosłych. Zachęcam do tego, by po nie sięgnąć i przeczytać z uwagą, szukając odpowiedzi na pytanie co nastolatkowi daje szczęście. Sądzę, że niejeden z nas dorosłych starał się dotrzeć do tej prawdy. Jest szansa. Młodzież zostawia wskazówki. Skorzystajmy z nich.