Każdy jubileusz wnosi w życie świeży zapał i nową mądrość

Jak panu rządzi się szkołą? Wielu mówi, że jest to trudna misja i niewielu jest chętnych tak naprawdę do pełnienia roli dyrektora? 

Myślę, że odpowiedzialność jest ogromna. Zakres zadań, które obecnie stoją przed dyrektorem szkoły jest naprawdę bardzo szeroki. Dyrektor jest pracodawcą dla licznej grupy pracowników - u nas ponad 100 osób. Odpowiada za bezpieczeństwo i edukację uczniów - u nas ponad 650 uczniów. Z wyzwaniami spotykamy się na co dzień. Każdy dzień niesie niespodzianki. Mimo że pełnię funkcję dyrektora ponad 20 lat prawie każdy dzień mnie zaskakuje, spotykam się z nietypowymi sytuacjami, które wynikają chociażby z pomysłowości dzieci, które z roku na rok są coraz bardziej „kreatywne”, co czasami skutkuje nieprzewidywalnymi zachowaniami. Generalnie nie jest tak, że to praca nie do wykonania. Wykonuję ją z przyjemnością. Trzeba lubić pracę z młodzieżą, być otwartym na różnego rodzaju wnioski, sugestie i słowa krytyki. 

Co pana napędza do codziennej pracy?

Motywują nas przede wszystkim sukcesy naszych nauczycieli i dzieci. Jest ich bardzo wiele. Są to osiągnięcia w konkursach naukowych, sportowych, artystycznych. Wielu naszych uczniów otrzymuje stypendia Prezydenta Miasta Siedlce - podczas ostatniej uroczystości wręczania stypendiów otrzymało je ponad 60 uczniów naszej szkoły. Mamy również stypendystów Marszałka Województwa Mazowieckiego. Nauczyciele również są nagradzani przez Prezydenta Miasta Siedlce oraz Mazowieckiego Kuratora Oświaty. To wyraz doceniania wysiłków naszych nauczycieli i uczniów. Jeśli chodzi o wyniki egzaminów ósmoklasisty, to co roku są wyższe niż średnia krajowa i wyższe niż średnia miejska, wojewódzka. Parę razy średnia była najwyższa w mieście. Mam poczucie, że gwarantujemy naszym dzieciom wysoki poziom nauczania i opieki psychologicznej, pedagogicznej. Zapewniamy działania opiekuńczo-wychowawcze w ramach działania świetlicy.

Czy traktuje pan pracę dyrektora jako misję?

Jako służbę, trzeba do tego podchodzić w ten sposób. Trzeba być nastawionym w sposób proludzki. To wychodzenie naprzeciwko oczekiwaniom środowiska szkolnego i społeczności szkolnej, rodziców, uczniów, nauczycieli. Nie da się tego potraktować na zasadzie pracy ośmiogodzinnej, często pracujemy po godzinach, w domu myślimy o pewnych sytuacjach, prowadzimy rozmowy telefoniczne. Sytuacje wymykają się spoza zakresu urzędowego ośmiogodzinnego dnia pracy. Zawsze trzeba mieć na uwadze to, że odpowiadamy za zdrowie i bezpieczeństwo uczniów powierzonych szkole przez rodziców.

Czy dostrzega pan, że dzieci zmieniły się na przestrzeni dwóch dekad?

Młodzież zawsze potrzebuje od dorosłych zainteresowania ich problemami i wsłuchania się w ich potrzeby. Duży problem, który dostrzegam, to sytuacje rodzinne wielu uczniów. Często rodzice pochłonięci pracą coraz mniej poświęcają czasu swoim pociechom, a jednocześnie pragną to wynagradzać, realizując zachcianki materialne dzieci. Coraz więcej obserwuję u młodych ludzi postaw wynikających z egocentryzmu. Winne są również telefony, komputery. Często media zabierają mnóstwo czasu, który w normalnych warunkach mógłby być przeznaczony na rozwój fizyczny dziecka, jak również doskonalenie umiejętności językowych, artystycznych czy naukowych. Coraz więcej mamy uczniów wymagających dostosowania procesu nauczania do ich indywidualnych potrzeb edukacyjnych. 

Zawsze trzeba dostrzegać w dzieciach ich wysoki potencjał, wydobywać talenty, starać się je rozwijać, pomagać oraz dostrzegać potrzeby uczniów. Może to nie jest łatwe w społeczności, gdzie jest ponad 650 uczniów, ale indywidualizacja nauki nie jest mitem. Da się to zrobić. Mam duże uznanie dla nauczycieli, pedagogów, którzy potrafią w swojej pracy rozpoznawać problemy i rozwiązywać je. A dzieci? Są, moim zdaniem, bardzo chętne do pracy, trzeba umieć do nich podejść i pokierować ich zainteresowaniami. Dzieci bardzo chętnie się angażują w różne uroczystości, zawody, konkursy, akcje ekologiczne i charytatywne. Staramy się stwarzać różne okazje, aby każdy znalazł coś dla siebie i zachęcamy do udziału w takich przedsięwzięciach.

Szkoła ma ponad 40 lat. Pewnie zdarza się, że w spotyka pan już dorosłych absolwentów, którzy przyprowadzają swoje dzieci?

Tak, pierwsze pokolenie dziesiątki może przyprowadzać nawet swoje wnuki. Świadczy to o tym, że szkoła ma swoje miejsce ugruntowane na mapie miasta i cieszy się dobrą opinią oraz uznaniem rodziców. Nie ma problemów z rekrutacją do klas pierwszych, były planowane trzy pierwsze klasy, a jednak powstaną cztery oddziały. Rodzice chętnie powierzają naszym nauczycielom swoje dzieci, mają zaufanie do nas. Widzą zaopiekowanie i wyniki w nauce. To dobrze, z tego się cieszymy. Szkoła jest doceniana przez władze oświatowe i samorządowe, o czym świadczą słowa uznania, które słyszeliśmy podczas uroczystości 40-lecia szkoły. Przedstawiciele tych organów składali nam życzenia i myślę, że nie były to tylko kurtuazyjne słowa, ale wynikające z przekonania, że rzeczywiście szkoła pracuje na wysokim poziomie.

Jakie najważniejsze momenty wyróżniłby pan z tych czterech dekad?

W historii szkoły było kilka bardzo istotnych wydarzeń. Placówka powstała, by zaspokoić potrzeby edukacyjne szybko powstającego osiedla Warszawska. Miała funkcjonować dosyć krótko, a czas pokazał, że przetrwała, przeszła termomodernizację, została wyremontowana i obiekt, który miał początkowo funkcjonować 15 lat, ma już prawie 40. Rozbudowujemy się. W 1995 wybuchł pożar jednego z pawilonów, doszczętnie spłonęły trzy sale lekcyjne, pokój nauczycielski i administracyjny. Dzięki ofiarności mieszkańców, zaangażowaniu władz samorządowych szybko dokonano odbudowy. W zasadzie po roku nowy pawilon mógł przyjąć dzieci na kolejne lata nauki. Ważny moment w życiu szkoły to rok 1997, czyli otrzymanie sztandaru. Przypomnę, że dumnie nosimy imię księżnej Aleksandry Ogińskiej. Postać bardzo ważna dla rozwoju miasta, kojarzona z zabytkowymi budynkami Siedlec . Dobrze, że jest patronką naszej szkoły, uczniowie mogą czerpać wzorzec z postawy księżnej, która dbała o miasto, angażowała się w różne przedsięwzięcia kulturalne i charytatywne. Każdego roku uroczyście obchodzimy święto szkoły, wspominając dokonania naszej patronki. Dzięki niej miasto się rozwinęło i my dzisiaj, prowadząc pracę wychowawczą, staramy się dzieciom pokazywać miejsca związane z księżną. Budujące jest to, że te miejsca w ostatnich latach zostały odrestaurowane, chociażby park miejski czy pałac Ogińskich. Kolejnym ważnym przedsięwzięciem była termomodernizacja szkoły w 2010 i rozbudowa w 2017. Ostatnie lata postawiły przed nami nowe wyzwania. Stan pandemii w 2020 roku zmusił nas do zorganizowania zdalnego nauczania. Wiele się wtedy musieliśmy nauczyć, ale wolelibyśmy, aby te czasy nigdy nie wróciły. Kiedy wydawało się wszystkim, że najgorsze mamy za sobą, w 2022 wybuchła wojna na Ukrainie. Wielu uczniów z tego kraju przybyło do Polski i spotkali się oni z falą ofiarności naszych uczniów i rodziców. Wiele rodzin przyjęło pod swoje dachy Ukraińców, były prowadzone akcje charytatywne, zbiórki. Szkoła się rozwija i tętni życiem, co dokumentujemy na naszej stronie internetowej i profilu Facebook.

Jak świętowano 40-lecie szkoły?

Z okazji 40-lecia odbyły się konkursy literackie, plastyczne, muzyczne. Efekty zostały zaprezentowane podczas okolicznościowych wystaw, ale centralnym punktem była akademia, która miała miejsce 29 kwietnia. Nasi uczniowie zaprezentowali program artystyczny, w który włączyli się nauczyciele z krótkim występem muzycznym. Sądząc po reakcjach naszych gości, uroczystość bardzo się podobała i była okazją do tego, aby otrzymać wiele życzeń i gratulacji. Jak to powiedział Stanisław Wyspiański: „Każdy jubileusz wnosi w życie świeży zapał i nową mądrość”. Wydaje mi się, że to również motywacja do tego, by spojrzeć w przeszłość, podsumować to wszystko i z tej wiedzy czerpać siłę do przyszłych dokonań. 

A jakie plany na przyszłość ma pan i zarządzana przez pana placówka edukacyjna?

Najbliższe marzenie, które się niedługo zmaterializuje, to remont boiska szkolnego finansowany z Budżetu Obywatelskiego. Po 18 latach intensywnego użytkowania zniszczyło się i wymaga renowacji. Planowane jest również zadaszenie boiska szkolnego. Kolejny krok to nadal Budżet Obywatelski na przyszły rok, nasz projekt to remont sali gimnastycznej, polegający na pomalowaniu ścian i wymianie parkietu. Idziemy w kierunku takich działań, które poprawią warunki odbywania zajęć sportowych. To bardzo ważne. Pragnę podkreślić, że zarówno w ubiegłorocznym jak i w tegorocznym głosowaniu w Budżecie Obywatelskim moje projekty zajęły zdecydowanie pierwsze miejsca w głosowaniach. Cieszę się z tego, to pokazuje, że wokół ważnych projektów udaje się zintegrować całą społeczność szkolną. Dziękuję wszystkim, którzy oddali swoje głosy na projekty poprawiające warunki odbywania zajęć w szkole. Poza tym dalej rozwijamy i poprawiamy bazę audiowizualną, czyli wymieniamy tablice multimedialnych na monitory interaktywne. A poza skupiamy się na ciągłej pracy z dziećmi, rozwijaniu oferty edukacyjnej i kół zainteresowań tak, aby jak najlepiej przygotować uczniów do kształcenia na dalszych etapach edukacyjnych.