Zmarł jeden z ostatnich Kleeberczyków

W 2009 roku pułkownik Zbigniew Makowiecki przeszedł wraz ze swoimi młodszymi kolegami ze Szwadronu Toporzysko szlak bojowy jaki we wrześniu 1939 roku przeszedł z innymi żołnierzami. Od tego momentu zaczęła się przyjaźń i bliska współpraca Pułkownika z Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej.  

- Pan Pułkownik co roku przyjeżdżał na różne wydarzenia jakie miały miejsce na terenie gminy. Był inicjatorem wręczenia sztandaru szkole im. Pułku 3. Strzelców Konnych w Woli Gułowskiej oraz szkole im. SGO Polesie w Adamowie – wspomina wójt gminy Sławomir Skwarek, opowiadając o marzeniach Pułkownika.  

Marzeniem pułkownika Z. Makowieckiego było poprawienie pomnika w Kalinowym Dole. Pierwsze środki przeznaczył na ten cel sam Pułkownik. Zgodnie ze słowami wójta gminy Adamów, swoją cegiełkę na ten cel przeznaczyła także Rada Sołecka. Pieniądze przeznaczy także gmina. Innym marzeniem, które czeka na spełnienie, jest umieszczenie sztandaru Pułku 3. Strzelców Konnych w muzeum w Woli Gułowskiej. Dziś sztandar znajduje się w Muzeum Wojska w Białymstoku.  

Zbigniew Makowiecki urodził się 11 kwietnia 1917 w Petersburgu. Jego rodzicami byli Jadwiga z domu Paszkowicz i Stanisław Makowiecki. Ojciec był urzędnikiem państwowym. Tworzył podwaliny Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej oraz Izby Ubezpieczeń Społecznych. Matka, znająca biegle kilka języków, okresowo pracowała jako tłumaczka. W 1920 roku rodzina Makowieckich przeprowadziła się do Warszawy.  

Tam młody Zbigniew uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, rocznik 1935-1936. Po uzyskaniu nominacji oficerskiej przeniesiony do rezerwy 1. Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W 1936 roku, podjął studia w Szkole Głównej Handlowej.  

Tuż przed wybuchem wojny został zmobilizowany do Pułku 3. Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego. W  barwach strzelców konnych z Wołkowyska przeszedł cały szlak bojowy w kampanii 1939 roku. Jako dowódca plutonu brał udział m.in. w bitwie pod Wolą Gułowską. Po kapitulacji trafił do niewoli. Całą wojnę spędził w różnych oflagach (m.in. Colditz, Prenzlau, Neubrandenburg, Gross-Born).   

W maju 1945 roku, po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie, trafił w szeregi 10. Pułku Dragonów 10. Brygady Kawalerii Pancernej w 1. Dywizji Pancernej. Wraz z dywizją spędził dwa lata w Niemczech pełniąc służbę okupacyjną. W 1947 roku przyjechał do Anglii. Szykował się do emigracji do Stanów Zjednoczonych, jednak wykryta gruźlica (efekt lat spędzonych w niewoli) uniemożliwiła wyjazd. Kolejne pięć lat Zbigniew Makowiecki spędził w szpitalu. W 1953 roku, po udanej operacji, opuścił szpital i dokończył studia statystyczne w Londynie, gdzie zamieszkał.   

W 1955 roku ożenił się z Janiną Cabałą, z którą miał dwie córki. Przez większość swojego życia zawodowego związany był z kompanią Unilever (1955-1975). Bardzo aktywnie działał w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie i w Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej (w latach 2008-13 jako prezes). Przez kilka lat pracował w wydawnictwie \"Polonia Book Fund Ltd\". Był Kanclerzem Kapituły Barw i Tradycji Kawalerii i Artylerii Konnej.