Nazwa akcji wzięta została od nazwy wojskowo - dyplomatycznego pociągu radzieckiego kursującego na trasie Moskwa - Warszawa - Berlin. Podczas tej akcji oddział partyzancki w liczbie około 50 żołnierzy AK i WiN pod dowództwem porucznika Tadeusza Marczuka, pseudonim "Kurzawa" przeprowadził akcję rozbrojenia radzieckiego pociągu dyplomatycznego bez rozlewu krwi. Rozbrojono i pozbawiono mundurów ponad 200 żołnierzy Armii Czerwonej, w tym kilku wysoko postawionych generałów i oficerów NKWD, którzy jechali z Moskwy na naradę wojskową do Warszawy. Jej tematem mały być zagadnienia związane z utrzymaniem gotowości bojowej sojuszniczych armii wobec zaostrzającego się na ówczesnej arenie politycznej kryzysu zimnej wojny. Na Dworcu Wschodnim długo czekano na rosyjską delegację, której wcześniej na bocznicę w Łukowie dowieziono nowe generalskie mundury.Upokorzeni komuniści już 5 października po długim pościgu okrążyli siły por. Marczuka pod Kiełbaskami koło Starej Kornicy. Tam też oddziały partyzanckie zostały rozbite, zaś sam "Kurzawa" został ranny i trafił do komunistycznej niewoli, gdzie był wielokrotnie przesłuchiwany i torturowany przez UB. Zmarł w roku 1972.
